آندرسن دو گرفتاری داشت. ابتدا ادعا کرد که بانک‌ها به افراد راست‌گرا برچسب می‌زنند و متعاقباً روابط تجاری خود را با آنها قطع می‌کنند و دوم، مشاغلی که توسط دولت مورد بی‌مهری قرار می‌گیرند یا می‌توانند شرکت‌های مالی سنتی را تهدید کنند، مانند کسب‌وکارهای رمزنگاری، دسترسی بانکی آنها سلب می‌شود.
به گزارش فاینشنال تایمز، این امر بر اساس شکایات اخیر ملانیا ترامپ مبنی بر اینکه بانک او پس از حمله به کنگره در 6 ژانویه حسابش را مسدود کرده و از باز کردن حساب برای پسرش بارون خودداری کرد، بنا شد. چنین تصمیماتی عملیات «Choke Point2» نامیده می‌شود، اصطلاحی که از طرح دوران اوباما وام گرفته شده است که به دنبال محدود کردن دسترسی بانکی برای صنایع بحث‌برانگیز مانند وام‌دهندگان روز پرداخت بود.
احتمال زیادی وجود دارد که دولت دوم دونالد ترامپ در اینجا وارد عمل شود کند. دیوید ساکس، مدیر ارشد جدید هوش مصنوعی و کریپتو در کاخ سفید گفت که داستان‌های زیادی از آسیب‌دیدگی مردم در اثر عملیات «Choke Point2» وجود دارد و باید بررسی شود.
برایان بروکس، حسابرس ارز در دوره اول ترامپ، پیشنهاد کرده است که دولت جدید ممکن است تلاش گذشته خود را برای معرفی به‌اصطلاح قوانین دسترسی منصفانه احیا کند که بانک‌ها را ملزم به داشتن دلیل مالی برای حذف مشتری می‌کرد. این قوانین قبل از پایان دوره اول نهایی نشدند.
برای برخی از حامیان ترامپ، بانک زدایی بخشی از توطئه دولت پنهان است اما دلایل متعددی وجود دارد که ممکن است تصمیمات را توضیح دهد. بوروکراسی یکی است. از سال 2008، هزاران صفحه قوانین جدید و میلیاردها دلار جریمه به این معنی است که بانک‌ها در مورد نوع مشتریانی که می‌پذیرند، ریسک گریز هستند. هنگامی‌که رابطه مشتری به پایان می‌رسد، ارتباط بانک به طرز ناامیدکننده‌ای مبهم و مختصر است و منجر به گمانه‌زنی در مورد دلایل می‌شود.
نهادهای ناظر سوگند یاد می‌کنند که به بانک‌ها نمی‌گویند کدام مشتریان را باید بگیرند یا نباید بگیرند اما آنها می‌توانند با اقدامات خود اثرات ترسناکی ایجاد کنند، مانند سال 2022 که شرکت بیمه سپرده فدرال به بانک‌ها گفت که نظارت می‌کنند تا آنها را در مورد هر کسب‌وکار رمزنگاری که می‌خواهند انجام دهند، مطلع کنند. آیا این یک حرکت سیاسی از سوی دولت بایدن بود که از رمزنگاری بیزار بود یا تنظیم‌کننده‌ها از راه‌های جدید پولشویی و دور زدن تحریم‌ها می‌ترسیدند؟ در هر صورت بر بانک‌ها تأثیر گذاشت.
ادوارد فیشمن، مقام سابق وزارت امور خارجه آمریکا و نویسنده کتاب « گلوگاه‌ها: قدرت آمریکایی در عصر جنگ اقتصادی» گفت: «کریپتو بیشتر با سیستم مالی رسمی و بخش بانکی درهم‌تنیده شده است، بانک‌ها از برخورد با تحریم‌ها وحشت دارند.»
مسئله دیگر این است که شکایات سرمایه‌گذاران خطرپذیر و شرکت‌های رمزنگاری کمتر از دو سال پس از ورشکستگی سه بانک متوسط آمریکا که پس از مشکلات نقدینگی به این صنایع رسیدگی کردند، می‌گذرد: بانک سیلیکون‌ولی، سیگنیچر و سیلورگیت. هنگامی‌که یک بانک بسته می‌شود، این می‌تواند پیدا کردن بانک‌های جدید را برای برخی از مشتریان دشوار کند، به‌خصوص اگر آنها در منطقه‌ای فعالیت می‌کنند که تمرکز نظارتی است.
بیست سال پیش، فرزند مشکل این صنعت، بانک ریگز بود، یک وام‌دهنده مستقر در واشنگتن که قبلاً خود را به‌عنوان «مهم‌ترین بانک در مهم‌ترین شهر جهان» توصیف می‌کرد. ریگز با داشتن یک تجارت بزرگ در خدمت سفارتخانه‌ها، درگیر مجموعه‌ای از مسائل پولشویی شد و در نهایت فروخته شد.
مدیران بانک‌ها برای محدود کردن وام‌دهی به صنایع خاصی که با آنها مشکل دارند، تماس می‌گیرند. در گذشته، سیتی گروپ تهدید کرد که بودجه برخی از خرده‌فروشان سلاح گرم را قطع می‌کند. جی پی مورگان چیس دیگر پروژه‌های جدید حفاری نفت و گاز در قطب شمال را تأمین مالی نمی‌کند. چنین تصمیماتی شامل قضاوت است. آیا وام دادن درست است یا غلط؟
حتی قانون رها شده بروکس در OCC به بانک‌ها اجازه می‌داد تا حساب‌ها را به دلایل شهرت باطل کنند، اگر ریسک را بیشتر تعیین کنند. اما این بانکداری است؛ ارزیابی ریسک شهرت یا موارد دیگر.
کلمات کلیدی :
بانک‌های آمریکاییکاهش بانکداریبانک زداییحامیان ترامپارزیابی ریسک