تاریخچه پولشویی

🔹 از پولشویی با نام‌هایی همچون پول نامشروع، پول سیاه، پول حرام و پول کثیف یاد شده است.
 
🔸تطهیر درآمدهای نامشروع مانند سایر جرایم، پدیده‌ای جدید در ادبیات حقوقی نیست و قدمت آن به نیاز انسان برای پنهان‌کردن مال و ثروت خود از چشم‌های کنجکاو و سودجو برمی‌گردد. 

🔹در چین باستان در 4000 سال قبل از میلاد، بازرگانان چینی به‌خاطر پرداخت مالیات کمتر به حاکم وقت، میزان خرید و فروش خود را مخفی نگه می‌داشتند. 

🔸ریشه پولشویی به قرون‌وسطی و اوایل قرن 17 برمی‌گردد. کلیسای کاتولیک علیه رباخواری حکم صادر کرد و اخذ ربا به‌خاطر تسلط کلیسا ممنوع شد ولی عده‌ای بودند که از این طریق امرار معاش کرده وانمود می‌کردند که درآمدهای خود را از طریق قانونی کسب می‌کنند.
 
🔹شاید بتوان گفت فعالیت‌های پولشویی از زمانی آغاز شد که دزدان دریایی، بازرگانان اروپایی را که از دریای آتلانتیک عبور می‌کردند، غارت می‌کردند و از آنجا به بعد به دنبال مکان‌هایی می‌گشتند که در آن بتوانند از منافع نامشروع و مسروقه به‌خوبی استفاده کنند.

🔸استفاده از مفهوم پولشویی، به اوایل قرن بیستم و دهه‌های ۱۹۲۰ و 1930 آمریکا بازمی گردد. جایی که گروه‌های مافیایی و گانگستری به فعالیت‌هایی در حوزه اقتصاد سیاه، اعم از قاچاق، قمار، قوادی و اخاذی مبادرت داشتند و باید برای تبدیل درآمدهای ناشی از این فعالیت‌ها محملی قانونی می‌یافتند.

🔹این گروه‌ها در دهه ۱۹۳۰ با ممنوعیت فروش الکل در آمریکا، به تجارت در این بازار روی آوردند. گروه‌های تبهکار و در راس آنها آلفونسه گابریل کاپون، مشهور به آل‌کاپون، با خریداری شمار زیادی از رخت‌شویخانه‌های سکه‌ای، پول حاصل از فعالیت‌های غیرقانونی خود را به نام درآمد کسب‌شده از فعالیت این رخت‌شویخانه‌های عمومی به چرخ اقتصاد رسمی وارد می‌کردند.

🔸حساب کشی از رخت‌شویخانه‌ها به دلیل ماهیت این فعالیت خدماتی دشوار بود و اصولا راهی برای کنترل میزان درآمدهای حاصل از این فعالیت نبود.

🔹طبق نظری دیگر، واژه پولشویی اولین‌بار در جریان رسوایی واترگیت در دهه 1970 از سوی محققان مورد استفاده قرار گرفت و در سال 1982 به متون قضایی و حقوقی آمریکا راه پیدا کرد و پس از آن به‌صورت بین‌المللی مقبولیت یافت.

🔸در دهه 1980 و فعالیت دولت‌ها علیه تجارت مواد مخدر، بحث پولشویی و مبارزه با آن را جدی‌تر کرد و با حملات یازده سپتامبر ۲۰۰۱، مبارزه با جرایم مربوط به پولشویی و تعیین استانداردها و نظارت‌های بیشتر بانکی و مالی بر این فعالیت‌ها و تأمین مالی تروریسم، اهمیتی دوچندان یافت.